การฟื้นฟูความรักในชีวิตคู่

การฟื้นฟูความรักในชีวิตคู่

เขาว่ากันว่า รักกันนั้นมันเหมือนแห้ว แต่เมื่ออยู่ด้วยกันแล้วแห้วมันกว่า เรื่องแบบนี้จะเป็นจริงหรืออย่างไร ก็ยากที่จะบอกเพราะหลายรายก็ยังคงหวานแหววกันแม้วันเวลาจะผ่านไปนานแสนนานแล้วก็ตามดังนั้นเราน่าจะมาลองดูกันว่า พวกเขาเหล่านั้นทำอย่างไร สัมพันธภาพจึงยังคงยืนยาวและหวานชื่นอยู่ทุกวันนี้

"เรื่องแบบนี้หรือคะ ไม่ยากเลยก็แค่พูดจากันให้รู้เรื่อง พูดกันด้วยถ้อยคำที่หวานหู และไม่ระคายเคืองใจกันก็เท่านั้นเอง สามีเป็นคนพูดน้อย และน่ารัก ดิฉันว่าอย่างไรก็ไม่เคยเถียง แต่ถ้าวันไหนเขาเกิดเถียงขึ้นมา ดิฉันก็ยอมตามเขาเหมือนกัน แบบนี้เรียกว่ารู้เขารู้เรา อยู่กันนาน และไม่เบื่อเลย"

"ของดิฉันหรือคะ แม่บอกว่าผู้ชายนั้นถ้ากินอิ่มทุกอย่างแล้วรับรองว่าไม่ไปไหน ดิฉันก็พยายามหาทางให้เขาได้รับประทานอาหารอย่างมีความสุข เวลารับประทานอาหารด้วยกันก็จะไม่พูดเรื่องงาน หรือเรื่องอะไรที่ทำให้ไม่สบายใจ แถมวันไหนเขาเกิดอารมณ์พิศวาสก็ให้เขาอิ่มกับความรักที่เรามอบให้ทั้งกาย และใจด้วยความจริงใจ และอิ่มไปกับความสุขสมที่เกิดจากการกระทำของเราร่วมกัน แบบนี้อยู่กันกี่ปีก็ยังหวานแหววเหมือนเดิมละค่ะ"

"ผมนะครับเมื่อเริ่มเห็นภรรยาท่าทางเบื่อๆ เซ็งๆ ผมก็จะทำตัวสนุกสนานหรือเล่าเรื่องขำขัน พยายามที่จะนำเธอออกจากสถาณการณ์ที่ทำให้เธอไม่สบายใจ ช่วยเหลือเธอทำงานบ้านบ้าง พาไปเที่ยวที่โน่นที่นี่บ้าง ไม่นานเธอก็จะตั้งตัวได้ และสนุกสนานเหมือนเดิม"

"เราสองคนไปเที่ยวกันวันหยุดสุดสัปดาห์อย่างน้อยเดือนละครั้ง เวลาที่ได้ไปอยู่ด้วยกันสองคนในที่ๆ แสนจะสงบ และโรแมนติกนั้นเรื่องราวของความหวานแหววในวันวานก็จะกลับมาหาใหม่ และชีวิตคู่ของเราก็ราบรื่นกันมาถึงทุกวันนี้ เขาว่าชีวิตนั้นต้องมีความสมดุลทั้งหน้าที่การงาน และเรื่องของครอบครัว ทำได้แบบนี้รับรองว่าวันวานยังหวานอยู่จะกลับมาให้ได้พบเสมอๆ"

"ที่จริงแล้วเรื่องน่าเบื่อที่สุดก็คือการเคยชินในกันและกัน และไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้นเลย เหมือนชีวิตของเรา ที่เช้าก็ไปทำงาน เย็นกลับบ้านก็หมดแรง โอกาสจะกุ๊กกิ๊กกันก็น้อยลง เพราะแม่บ้านเขางานมาก นานๆ ไปก็เลยเบื่อที่จะทำรักกัน แล้วทีนี้ความสนิทสนมกันก็เริ่มจะจางหายไป ดีนะที่ผมสังเกตได้ และเริ่มปรับตัวโดยทำงานน้อยลง มีเวลาที่จะพาภรรยาไปเที่ยวโน่นเที่ยวนี่มากขึ้น พอได้บรรยากาศเรื่องราวของความรักใคร่ก็กลับมาใหม่ และเมื่อมีความสุขด้วยกันบ่อยๆ อะไรต่อมิอะไรมันก็กลับมาเหมือนเดิม"

"ดิฉันสังเกตว่าหลังจากใช้ชีวิตร่วมกันแล้วเขาเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม ดิฉันก็เลยพยายามที่จะทำทุกอย่างให้เขาเหมือนเดิม สั่งให้เขาเอาใจบ้าง สั่งให้เขากลับบ้านตรงเวลาบ้างทั้งๆ ที่งานของเขาก็หนัก ตอนนั้นเหมือนคนบ้าพยายามที่จะใช้อำนาจเพื่อที่จะควบคุมเขาให้ได้ดังใจ แต่ดูเหมือนว่ายิ่งทำก็ยิ่งแย่ เขาพยายามที่จะหาทางบ่ายเบี่ยงที่จะอยู่ใกล้ๆ ซึ่งนั่นก็ยิ่งทำให้โมโหเขาหนักขึ้นและดุร้ายขึ้น เขาก็เริ่มห่างๆ ไปตอนนั้นก็คิดว่าไม่นานชีวิตคู่ของเราจะอับปางแล้ว มาวันหนึ่งอยู่คนเดียวเงียบๆ แล้วก็ได้คิดว่าที่บอกตัวเองว่าเขาเปลี่ยนไปนั้น แท้ที่จริงแล้วที่เขาเปลี่ยนไปก็เพราะเราเปลี่ยนแปลงนั่นเอง พอคิดได้ดังนี้แล้วก็เริ่มปรับปรุงตัวเองใหม่ให้กลับไปเป็นผู้หญิงคนเดิมที่เขาเคยขอความรัก และขอแต่งงานด้วย แปลกแต่จริงที่เขาก็เริ่มเปลี่ยนแปลงกลับมาเป็นเขาผู้น่ารักที่มาขอความรักของเราเช่นก่อน หลังจากนั้นก็ไม่กลับไปเป็นนางมารร้ายอีกเลย เขาก็กลับมาเป็นพระเอกผู้แสนดีตลอดไปเช่นกัน"

"หลังจากแต่งงานผมก็มุมานะทำงานจนแทบจะลืมภรรยาที่อยู่บ้าน ซึ่งต้องคอยเลี้ยงลูกน้อยอยู่คนเดียว ผมทำงานประเภทบางคืนกลับบ้านภรรยา และลูกนอนหลับหมดแล้ว และเวลาที่เป็นวันหยุดผมก็พยายามที่จะทำงานนอกเวลาเพื่อเงินที่มากขึ้น ต่อมาผมจึงพบว่าเวลาที่ผมเข้าบ้านนั้นเหมือนคนแปลกหน้า เพราะทั้งภรรยา และลูกชินแล้วที่จะอยู่กันได้โดยไม่มีผม ตอนที่รู้แบบนั้ผมตกใจมากเลยไปปรึกษาคุณพ่อว่าจะทำอย่างไร ได้คำแนะนำที่ดีมาว่าให้ทำงานให้น้อยลง มีเวลาให้ครอบครัวให้มากขึ้น หาเวลาว่างไปซื้ออาหารมาทำกินกันที่บ้านบ้าง ไปเที่ยวที่ที่ลูกอยากไปบ้าง ตอนใหม่ๆ ก็ไม่ค่อยมีใครสนใจมากนักแต่ผมก็อดทน และพยายามที่จะเรียกครอบครัวของผมกลับมาใหม่ ไม่นานพวกเขาก็กลับมาสนิทสนมกับผมดังเดิม แต่เรื่องแบบนี้ต้องใจเย็นครับ จะมาหักด้ามพร้าด้วยเข่าไม่ได้ เวลาที่เกิดปัญหาแล้วเราจะต้องตั้งสติจึงจะประสบผลสำเร็จ"

นั่นคงจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตจริงที่เกิดขึ้น และสามารถที่จะเรียกวันวานที่แสนหวานกลับมาใหม่ แต่ใครจะพอทราบไหมว่า ทำไมพวกเขาสามารถที่จะเรียกความหวานแหววของชีวิตคู่กลับมาได้

คำตอบก็คือ พวกเขามองเห็นความดีของกันและกัน เพราะเมื่อคนเรามองเห็นความดีของกันและกันแล้ว เรื่องอะไรก็สามารถที่จะกระทำได้สำหรับคนดีคนนั้น คนที่เรารัก

ผศ.นพ.พันธ์ศักดิ์ ศุกระฤกษ์