เทคนิคการป้อนอาหารลูกวัย 2-3 ขวบ

เทคนิคการป้อนอาหารลูกวัย 2-3 ขวบ

• ทำให้เวลาที่คุณป้อนอาหารลูกเป็นสถานการณ์ที่คุณควบคุมให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ซึ่งหมายถึงว่าการทานอาหารกับคนอื่นนั้นเป็นสิ่งที่จะช่วยบอกลูกได้ว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่นั้นดีหรือไม่

• เด็กวันเตาะแตะนั้นอาจจะต้องป้อนอาหารเขาโดยลำพังแต่อย่าแยกเขาออกไปป้อนคนเดียวโดยเด็ดขาดให้ป้อนอาหารเขาในเวลาและสถานที่ที่อาหารและตัวเขาเองไม่ได้เป็นจุดสนใจ

• ถ้าลูกดูเหมือนจะสนใจคุณมากกว่าอาหารขณะที่คุณนั่งข้างๆ ระหว่างที่เขาทานอาหารอยู่นั้นให้คุณลองหันไปทำงานบ้านอื่นๆ เล็กๆ น้อยๆ ในครัวเพื่อลดความกดดันในระหว่างที่ลูกทานอาหารอยู่

• เมื่อถึงเวลาที่ลูกพร้อมจะทานอาหาร (ประมาณ 2 ขวบขึ้นไป) ให้นั่งอยู่กับลูกตอนที่เขาทานอาหารให้นานจนกว่าอาหารจะหมด คุณและคนอื่นในบ้านไม่ควรวิจารณ์การทานอาหารของเขาเพื่อที่เขาจะได้มีส่วนร่วมในโต๊ะอาหารซึ่งจะช่วยให้เขาได้สังเกตเห็นตัวอย่างบนโต๊ะอาหาร ซึ่งจะทำให้การทานอาหารร่วมกันเป็นไปอย่างมีความสุขขึ้น

• ใช้เก้าอี้สำหรับเด็กเพื่อความปลอดภัยของลูก

• ใช้แก้วที่มีหูจับและอย่าใส่อาหารในนั้นมากเกินไป และให้ระวังมันจะหกด้วย

• ถ้วยสำหรับลูกควรเป็นแบบลาดหรือเป็นแบบถาด

• อย่าทำอาหารพิเศษสำหรับลูกเพราะคุณจะผิดหวังเมื่อเห็นเขาปฏิเสธ และเล่นอาหารที่คุณตั้งใจทำนี้

• วางแผนให้อาหารที่มีประโยชน์กับลูกก่อนเป็นอย่างแรกในตอนที่คุณเห็นว่าเขากำลังหิวที่สุด เช่นอาหารพวกที่มีโปรตีน (เนื้อสัตว์ ชีส ไข่) ผักหรือผลไม้ให้ลูกจิบนมตามด้วยขนมปัง แครกเกอร์ พาสต้า เป็นอาหารสำคัญที่ควรจัดให้ลูกได้ทานก่อนอย่างอื่น ส่วนขนมหวานและอาหารว่างให้จัดไว้ทีหลัง

• จัดอาหารสองอย่างให้ลูกเหมือนที่เคยให้จากนั้นค่อยเพิ่มขึ้นจากสองไปจนกว่าลูกจะหยุดทานและเริ่มขว้างมันทิ้ง

• อย่าคาดหวังว่าลูกจะเคี้ยวอาหารได้อย่างที่คิด คุณอาจจะพบเศษอาหารที่อุจจาระของเขา ไม่ต้องเป็นกังวลมากนักเพราะลูกจะทานอาหารตามที่เขาอยากจะกลืนเอง

• อย่าคาดหวังว่าลูกจะตื่นเต้นกับอาหารชนิดใหม่ที่คุณจัดให้เด็กวัยนี้ไม่ได้สนใจอาหารใหม่ๆ เลย เขาจะคิดว่าอาหารแบบเดิมๆ นั้นน่าสนใจกว่า

• มารยาทในการทานอาหารนั้นจะยังไม่มีในเด็กวัยนี้ มารยาทจะตามมาทีหลังตอนที่เขาอายุได้ 4 หรือ 5 ขวบ เพราะฉะนั้นเรื่องความเลอะเทอะมูมมามคือสิ่งที่คุณจะได้เห็นแน่นอน

• การโยนหรือขว้างปาอาหารถือเป็นงานนอกเวลา และถือว่าเป็นความบันเทิงอย่างหนึ่งของเขาให้เตรียมรับมือเอาไว้ และตัดสินใจเดินหน้าว่าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร จากนั้นให้คุณพูดกับลูกด้วยอารมณ์สงบว่า “หมดเวลาอาหารเย็นแล้ว” และวางลูกลงซะ

• อย่าตอบสนองต่อการร้องขอของเขาที่กำลังเล็มอาหารในระหว่างทานอยู่ มันออกจะลำบากสักหน่อยถ้าลูกทานอาหารไม่อิ่ม ให้คุณสบายใจกับการจัดการอาหารในปริมาณที่พอดี เพื่อสุขภาพดีและการเจริญเติบโตที่ดีของลูก นอกจากนี้ถ้าคุณจัดแต่อาหารที่ดีให้ เขาก็จะทานนานเท่าที่คุณจะจัดอาหารเหล่านั้นให้เขาได้

• ชกหมอนหรือไม่ก็โทร.หาเพื่อนซะถ้าสิ่งที่คุณทำมันไร้ผลทั้งพ่อและแม่ควรจะช่วยเหลือกันและกันในช่วงเวลาเช่นนี้