การให้เวลากับชีวิตคู่ ทำอย่างไรให้ชีวิตของคุณมีคู่ของคุณ

เหนื่อยนักก็พักซะ

คุณพ่อคุณแม่เคยสังเกตตัวเองดูไหมครับว่า ตั้งแต่มีเจ้าตัวเล็กนี้ รู้สึกมีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบเยอะขึ้นเป็นกอง ไหนจะเรื่องงาน ไหนจะเรื่องบ้าน โดยเฉพาะเรื่องเจ้าตัวเล็ก ตั้งแต่เขาแบเบาะก็ไม่ค่อยมีเวลาได้นอน  เข้าโรงเรียนได้หน่อยก็ต้องไปรับไปส่งลูก ไหนจะเรียนพิเศษ เสริมนั่นเสริมนี่ เวลาว่างแทบจะไม่มี แล้วเวลาที่คุณสองคนจะเป็นส่วนตัวนั้นไม่ต้องพูดถึงมันเลยดีกว่า มันทำให้ดูเหมือนชีวิตจะจืดชืดลงไปไหมครับ 

ก็ใครกันล่ะครับทำให้คุณเป็นแบบนี้ ตัวคุณเองหรือเปล่า คุณคิดว่าคุณกำลังจริงจังกับการเป็นพ่อเป็นแม่มากไปไหม จริงๆ แล้วลูกจะอุ่นใจมากถ้าได้อยู่ใกล้คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็จริงครับ แต่หากคุณเหนื่อย เมื่อยล้าจริงๆ ผมแนะนำว่าคุณควรเปิดโอกาสให้คนอื่นเข้ามาชื่นชมลูกของคุณบ้าง อาจจะเป็นคุณปู่คุณย่า หรือคุณตาคุณยาย  เพื่อนสนิท หรือใครก็ตามที่เราสามารถไว้เนื้อเชื่อใจได้ครับ ไม่ผิดหรอกครับที่คุณจะหาเวลาให้ตัวเองบ้างและชีวิตคู่ของคุณบ้าง คุณพ่อคุณแม่หลายท่านคร่ำเครียดกับลูกมากเกินไป เด็ก 3 ขวบบางคนถูกโดนจัดกรอบในเรื่องของเวลา มารยาท เสมือนหนึ่งเป็นเด็กโต ผมว่านั่นคือการสร้างความกดดันมากกว่า การจริงจังเป็นสิ่งที่ดีครับ  หากแต่เรารู้จักปล่อยวางบ้างก็เป็นเรื่องที่น่ากระทำครับ 

วิธีการหนึ่งที่หลายครอบครัวในประเทศอเมริกาและในหลายๆ ประเทศในแถบตะวันตกนิยมทำกัน  นั่นก็คือ playdate คือการนัดให้ลูกได้มีโอกาสไปเล่นกับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน อาจเป็นเพื่อนที่โรงเรียนหรืออาจเป็นเพื่อนในละแวกบ้าน โดยมีพ่อแม่เด็กที่ถูกได้รับมอบหมายในครานั้นเป็นผู้ดูแล ซึ่งอาจจะเป็นการนัดกันที่บ้าน ที่สวนสาธารณะหรือที่ไหนก็ตามแต่ และก็หมุนเวียนสลับเปลี่ยนกันไปในแต่ละครอบครัว ทำให้เด็กๆ ได้มีโอกาสรู้จักกันมากขึ้น และที่สำคัญทำให้พ่อแม่ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันหรือให้โอกาสความเป็นส่วนตัวมากขึ้น คุณพ่อคุณแม่บ้านไหนที่เหนื่อยไปกับงาน ก็อาจใช้จังหวะนี้งีบพักซักตื่นหรือคุณพ่อคุณแม่บางบ้านอาจใช้เวลานี้ไปทานข้าวกันสองต่อสองก็เป็นโอกาสทองในการเสริมสร้างชีวิตคู่ที่ดีไม่น้อย 

แม้ว่าการทำ playdate ที่เมืองไทยยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จักมากนัก เนื่องจากหลายๆ บ้านมีพี่เลี้ยงหรือคุณตาคุณยายคอยดูแล โอกาสนั้นก็เลยไม่ค่อยมีนัก แต่ที่ผมอยากตั้งประเด็นในวันนี้ก็คือ การให้เวลากับตัวเองและการเต็มเติมความรักให้กันและกันในชีวิตคู่ผมอยากให้คุณพ่อคุณแม่เอาคำว่า ลูกออกไปจากภาพก่อน แล้วมามุ่งที่การให้เวลากับตัวเอง และการให้เวลากับคู่ชีวิต และชีวิตคู่ 

ประเด็นแรกในเรื่องการให้เวลาตัวเองนั้นคือ การใช้เวลาไปในสิ่งที่เราชอบหรือสิ่งที่ควรจะทำหรือน่าจะทำ  เช่น  คุณแม่ที่มีลูกเล็กๆ หลังจากที่ฝากลูกไว้กับคนไว้ใจแล้ว อาจจะออกไปทำผมซะหน่อยหรือช็อปปิ้งเล็กน้อย ไปนวดหน้าหรือเข้าสปาบ้างเพื่อผ่อนคลาย ไปเยี่ยมเยียนเพื่อนสนิทบ้างหรือหากิจกรรมโปรดทำ เป็นต้น

ส่วนประเด็นที่สองคือ การให้เวลากับชีวิตคู่ ทำอย่างไรให้ชีวิตของคุณมีคู่ของคุณเข้ามาอยู่ในกรอบชีวิตด้วย ในบางครั้งเรามุ่งเป้าหมายไปที่ลูกมากจนลืมนึกถึงคนข้างกาย หรือลืมแบ่งเวลาให้แก่กัน ผมเชื่ออย่างแน่วแน่ครับว่าการที่พ่อแม่มีเวลาให้กัน และมีความรักให้กันจะเป็นกระจกสะท้อนเข้าหาลูก และครอบครัวของคุณเอง  อย่าลืมครับว่า ลูกของคุณนั้นกำลังมองดูพวกคุณอยู่ตลอดเวลาถึงจะไม่ได้มองอย่างจริงจัง แต่ก็ต้องสัมผัสได้ครับ 

ดังนั้นการที่คุณพ่อคุณแม่มีความสุขเมื่ออยู่ด้วยกัน ลูกๆ ก็จะมีความสุขไปด้วยครับ และเมื่อโอกาสและเวลาในการอยู่ด้วยกันมาถึง ให้นึกว่ามันก็เหมือนกับการที่พวกคุณออกเดทกันใหม่ๆ เวลาเป็นแฟนกัน  หรือเวลาที่คุณเพิ่งแต่งงานใหม่ๆ ให้นึกถึงช่วงเวลาเหล่านั้นครับ แน่นอนครับว่าช่วงเวลาที่คุณได้อยู่กันตามลำพัง อาจจะมีไม่มาก ลองใช้โอกาสนี้ออกไปทานข้าวกันสักมื้อ ดูหนังสักเรื่องหรือทำกิจกรรมโปรดด้วยกัน แล้วหมั่นหาช่วงเวลาแบบนี้บ่อยๆ (โดยไม่ลำบากคนอื่นนะครับ) รับรองครับคุณจะเป็นครอบครัวที่มีความสุขที่สุดครอบครัวหนึ่งเลยทีเดียว

อาจารย์ปรมิตร ศรีกุเรชา