โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ หรือหัวใจขาดเลือด

โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ หรือหัวใจขาดเลือด

โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ หรือหัวใจขาดเลือด หมายถึง โรคที่เกิดจากภาวะเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจมีการตีบหรือตัน ซึ่งเป็นผลจากการมีไขมันสะสมที่ผนังด้านในของเส้นเลือด ทำให้กล้ามเนื้อหัวใจเกิดภาวะขาดเลือดไปเลี้ยง ถ้าเป็นรุนแรงก็จะเกิดภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตาย

ปัจจัยเสี่ยงของการเกิดโรค

ได้แก่ ความดันโลหิตสูง, ไขมันในเลือดสูง, เบาหวาน, โรคอ้วน, การสูบบุหรี่, ความเครียด, ขาดการออกกำลังกายและอายุที่เพิ่มมากขึ้น

การป้องกัน

แน่นอนแล้วว่าการลดปัจจัยเสี่ยงต่างๆ จะป้องกันไม่ให้เกิดหรือชะลอการตีบตันในผู้ป่วยโรคเส้นเลือดหัวใจตีบได้

อาการ

•  ในภาวะเริ่มต้นไม่มีอาการ

•  ต่อมาอาจเกิดภาวะแน่นอก บางคนบอกแสบร้อนบริเวณหน้าอก แน่นกลางหน้าอกเหมือนมีอะไรมากดทับ และอาจเจ็บร้าวไปแขน คอ กราม ไหล่หรือหลังได้

•  อาการเจ็บหรือแน่นหน้าอก อาจเป็นมากขึ้น เมื่อมีการออกแรงและดีขึ้นเมื่อได้หยุดพัก อาการอื่นๆ ที่พบร่วมด้วย เช่น ใจสั่น วูบ หมดสติ

การวินิจฉัยและการรักษา

การวินิจฉัยทำได้โดย การซักประวัติและตรวจร่างกายโดยแพทย์, การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ, การทดสอบสมรรถภาพหัวใจ โดยการเดินสายพาน, การตรวจเลือด, การฉีดสีหลอดเลือดหัวใจ

การรักษา ได้แก่

1.ควบคุมปัจจัยเสี่ยงของการเกิดโรคเส้นเลือดหัวใจตีบ

2.การรักษาโดยยา

3.การขยายเส้นเลือดหัวใจด้วยบอลลูนและขดลวด

4.การผ่าตัดทำทางเบี่ยงเส้นเลือดหัวใจ (By pass)

ภาวะแทรกซ้อนในผู้ป่วยหัวใจขาดเลือด

คือ การเกิดอาการเจ็บรุนแรงมีกล้ามเนื้อหัวใจตายปริมาณมาก ทำให้เสียชีวิตฉับพลัน

แหล่งที่มา หนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ฉบับวันที่ 30 มี.ค.57