อาหารกับการเรียนรู้ของลูกน้อย

อาหารกับการเรียนรู้ของลูกน้อย

• อาหารเป็นเรื่องร่างกาย ร่างกายของเจ้าตัวเล็กนั้นต้องการอาหารเพื่อจะมาพัฒนาให้เจริญเติบโต การให้อาหารให้สอดคล้องกับความต้องการของร่างกายของลูกนั้น นับเป็นสิ่งจำเป็นเพราะร่างกายของลูก จะได้ใช้สารอาหารเหล่านั้นมาสร้างเสริมร่างกายให้เติบใหญ่ แข็งแรง พร้อมที่จะเรียนรู้ได้ตามวัย

• อาหารเป็นเรื่องของความสุข เมื่อลูกได้ลองใช้ลิ้นในการสัมผัส รับรสชาติของอาหาร เวลาของความสุขก็จะเกิดขึ้นในทันที  การลูกที่ได้ใช้ลิ้นสัมผัสกับอาหารใหม่ๆ หรือได้ลองหยิบอาหารกินด้วยตัวเองเป็นครั้งแรก ล้วนเป็นความสุขและสนุกจากการได้สำรวจสิ่งรอบตัวด้วยการชิม การกิน

• อาหารเป็นเรื่องของกิจกรรม การกินนับเป็นกิจกรรมแรกๆ ที่ลูกจะได้ทำหลังจากลืมตาขึ้นมาดูโลก หนูน้อยส่วนใหญ่มักจะตั้งตารอช่วงเวลานี้ เพราะเขาจะได้รับการสัมผัส ความเอาใจใส่ การพูดคุยจากพ่อแม่ขณะที่กำลังให้อาหาร

• อาหารเป็นเรื่องของสังคม การที่ลูกได้ร่วมโต๊ะกินข้าวกับทุกคนในครอบครัว นับเป็นจุดกำเนิดการเข้าสังคมเล็กๆ ของลูก ซึ่งถือเป็นการฝึกฝนทั้งมารยาทบนโต๊ะอาหาร และการเข้าสังคมให้กับลูก

ศาสตราจารย์นายแพทย์ พิภพ จิรภิญโญ

หัวหน้าหน่วยโภชนาการ ภาควิชากุมารเวชศาสตร์

คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล